Συλλήψεις συναδέλφων

Διάβασα σήμερα για τις συλλήψεις δύο μελών της Αστυνομίας για ανάμιξη σε υπόθεση τοκογλυφίας. Πολύ θα το ήθελα να μπορώ να διαψεύδω πάντα τις κατηγορίες που μας προσάπτουν οι «καθαροί» εκτός της δύναμης. Το ζήτημα είναι πως δεν μπορώ.

Το σίγουρο είναι πως ακόμα ένα περιστατικό θα έχει εντυπωθεί στη μνήμη των πολιτών για το ότι είμαστε όλοι οι αστυνομικοί διεφθαρμένοι. Όλοι εκτός οι συγγενείς τους αστυνομικοί, όσοι τους χαρίζουν εξώδικα και όσοι τους ικανοποιούν με το να τους εκπληρώνουν τις επιθυμίες τους. Δεν έχει καμιά σημασία αν τελικά δεν προκύψει τίποτα εναντίον τους.  

Κατ’ αρχάς οι πολίτες μας που σημειωτέων είναι οι σωστότεροι και καθαρότεροι στο βόρειο ημισφαίριο ήδη προεξοφλούν ότι δε θα τύχουν καμίας τιμωρίας οι αστυνομικοί, ότι θα το κουκουλώσουμε. Αν τελικά τιμωρηθούν θα είναι δυσαρεστημένοι με το μέγεθος της τιμωρίας. Δε θα τους δεις να διαμαρτύρονται για χαμηλές ποινές σε άλλους πολίτες και παραβάτες, ούτε να οργανώνουν ALERT κλπ αλλά άμα πρόκειται για το να τιμωρηθούν αστυνομικοί είναι φωτιά και λάβρα οι άτιμοι.

Τις προάλλες μιλούσα με έναν υπάλληλο του ΡΙΚ. Μου λέει «μην το πάρεις στραβά αλλά για αστυνομικός είσαι καλός άνθρωπος». Του λέω και εγώ «και εσύ για υπάλληλος του ΡΙΚ καλός φαίνεσαι». Φάνηκε να κομπλάρει δεν περίμενε τέτοια απάντηση. Έθιξα όλους τους υπαλλήλους του ΡΙΚ έτσι.   

Η άποψή μου είναι πως άμα είμαστε 5000+ μέλη θα βρούμε αρκετούς που δε θα έπρεπε να είναι αστυνομικοί. Όταν κάθε κυβέρνηση θέλοντας να ικανοποιήσει ρουσφέτια προσλαμβάνει σαν αστυνομικούς, άτομα που δεν έπρεπε κατ΄ ουδένα λόγο να έχουν πρόσβαση σε εξουσία, λόγο χαρακτήρα ή μόρφωσης, τότε τα παράπονα θα πρέπει να πηγαίνουν στους βουλευτές που σήκωσαν το τηλέφωνο και μίλησαν υπέρ τους και τους προσέλαβαν και στην επιτροπή αξιωματικών που τους είπε καλώς όρισες στην αστυνομία. Οι υπόλοιποι; Χάνουμε το ενδιαφέρον μας μέρα με τη μέρα, λόγω μείωσης μισθών, αδικιών σε προαγωγές και μεταθέσεις, λόγω ελλείψεων σε εξοπλισμό που αφορούν την ασφάλεια μας και το πώς δουλεύουμε, λόγω των κάκιστων συνθηκών εργασίας μας. Ακόμα αρκετοί εργάζονται σε καταλύματα του 1950. Άρα οι αδιάφοροι αστυνομικοί θα αυξάνονται. Η ηγεσία μας δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ενοχλείται με κάθε τι που σπιλώνει το όνομα της αστυνομίας και γι’ αυτό διατάζει έρευνες τακτικότατα. Αστυνομικοί – και δεν εννοώ μόνο αυτούς της Αρμενίας - απολύονται κάθε χρόνο από τις τάξεις μας, αλλά είμαι σίγουρος οι πολίτες δεν το γνωρίζουν αυτό.  Ανοίγω κάποτε τις αστυνομικές διατάξεις και διάβαζω ότι ο τάδε έφυγε από την αστυνομία λόγω πειθαρχικών παραπτωμάτων, ή και ποινικών. Προσωπικά χαίρομαι. Ένας λιγότερος λέω μέσα μου. Άλλοι φεύγουν από την αστυνομία, γιατί βρήκαν καλύτερη δουλειά ίσως ή δεν τους άρεσε τι βρήκαν. Πάλι χαίρομαι, παρά να μένει μαζί μου συνάδελφος κάποιος που δε θα είναι 100% αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει.

Λοιπόν η ζωή συνεχίζεται και πάλι εδώ θα ‘μαστε. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν για όλους μας. Δεν βλέπω κανένα να κάνει ριζικές τομές να σταματήσει ο κατήφορος. Μας απομένει να προστατεύουμε τους εαυτούληδες μας και τη δουλειά μας, με ότι και αν συνεπάγεται αυτό.