Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Ο George Clooney μπορεί να συλληφθεί στην Κύπρο;

Στις 16 του μήνα έξω από την πρεσβεία του Σουδάν στην Ουάσιγκτον, συνελήφθησαν ο ηθοποιός George Clooney, ο πατέρας του 78 ετών, ακόμα ένας ηθοποιός και κάποιοι ηγέτες κινημάτων πολιτικών δικαιωμάτων όπως ο Martin Luther King ο τρίτος. Το αδίκημά τους; Πέρασαν μια γραμμή που τους καθόρισε η αστυνομία έξω από την πρεσβεία και αφού τους προειδοποίησαν τρεις φορές να μην το κάνουν. Πέρασαν μια νοητή γραμμή.


Βλέπουμε την αστυνομία να βάζει στον ηθοποιό παγκόσμιας αναγνώρισης, πλαστικές χειροπέδες και να κρατείται σε κάποιο τμήμα για μερικές ώρες μέχρις ότου ελευθερωθεί αφού είχε πληρώσει 100 δολάρια πρόστιμο. Κύριος, δέχεται να οδηγηθεί σε κάποιο τμήμα για τα «περαιτέρω».

Τι μπορούμε να πάρουμε εμείς εδώ κάτω στην Κύπρο απ’ αυτό το παράδειγμα; Αστυνομικοί και πολίτες;

Οι άνθρωποι θέλουν να διαμαρτυρηθούν για κάτι, να περάσουν ένα μήνυμα. Πέρασαν κάποια όρια που τους έθεσε κάποιος ασήμαντος άγνωστος αστυνομικός διευθυντής της περιοχής και συνελήφθησαν. Ενώπιων των ΜΜΕ. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, δράματα και έξαλλες διαμαρτυρίες. Πολιτισμός. Κάνεις δεν είπε «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε κουμπάρε τζε θα με συλλάβεις;» Κανείς δεν στρίγκλισε, κανείς δεν έκανε ότι λιποθυμά, απλά όλοι δέχτηκαν τη σύλληψη τους και τους βάλανε χειροπέδες, που φαίνεται να είναι η στάνταρ διαδικασία εκεί. Όποιος και να είσαι θα σου μπουν χειροπέδες. Εδώ με το που βάζουμε χειροπέδες σε κάποιον, προετοιμάζουμε και την οικογένειά μας τηλεφωνικά ότι πιθανό να βγούμε σε διαθεσιμότητα.

Σκεφτείτε να βάζαμε χειροπέδες εδώ στην Κύπρο στον Λώρη Λοϊζίδη π.χ. για παρόμοιο θέμα. Να το θέσω πιο καθαρά. Για θέμα που σύμφωνα με τους νόμους της Κυριακής Δημοκρατίας προνοεί σύλληψη. Ενώπιων των ΜΜΕ. Θα ήταν η συντέλεια του κόσμου, θα μας κατακεραύνωναν εφημερίδες και κανάλια, το Facebook θα έκανε γκρουπ με την ονομασία «ελευθερώστε τον αγωνιστή  Λώρη Λοϊζίδη», τα μπλογκ θα σχίζαν τα ιμάτιά τους, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα έβγαζε ανακοίνωση ότι διαφωνεί με τον τρόπο σύλληψης, τα κόμματα και η Αλέρτ θα έβγαζαν ανακοινώσεις κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας, η Μαρίνα Μανδρή θα διάβαζε λόγους πάλι στον εναέριο και ο αρχηγός της αστυνομίας πιθανό να έβγαζε διαθεσιμότητα τους αστυνομικούς που έκαναν τη σύλληψη και θα απολογείτο. Ο γενικός εισαγγελέας θα ανέστελλε κάθε λογής κατηγορία εναντίων των πολιτών και η ζωή θα συνεχιζόταν ως συνήθως. Η ζημιά θα έμενε στους ώμους μας εμάς των αστυνομικών, ως συνήθως.

Αυτό το κείμενο δεν προορίζεται για να διαβαστεί και να πείσει κανένα αναρχικό ή ψευδοαναρχικό στοιχείο για την ορθότητά του. Προορίζεται για να προβληματίσει εκείνους τους πολίτες που λένε ότι εμείς οι αστυνομικοί δεν κάνουμε τίποτε, δεν έχουμε υπόθεση και από την άλλη ότι χρειάζονται την αστυνομία να τους προστατεύει. Με κάποιο μαγικό τρόπο θα θέλαν που να μην χρειάζεται να εξασκήσουμε βία, να κάνουμε συλλήψεις ή να προσάψουμε κατηγορίες αλλά πάλι να φέρουμε εις πέρας τη δουλειά που θέλουν να κάνουμε.

Αν το σενάριο που περίγραψα πιο πάνω φαίνεται αρκετά αληθοφανές ελπίζω να το αναγνωρίσουν και οι πολίτες ότι έτσι θα συνέβαινε στο 90% των περιπτώσεων στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και πως αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά, οι πολίτες θα συνεχίσουν να έχουν παράπονα από εμάς επ’ άπειρον.

2 σχόλια:

Bananistanos είπε...

100% σωστός

nahna είπε...

Αξίζει να δημοσιευτεί σε εφημερίδα, γιατί όχι, ακόμα και στον Πολίτη!